leyla karaca (hurafe)

Aynalar

Aynalar...Durmadan giden dev kanyon …

Tenim ; ölümsüz ve saydam kefenim!..

Aynada var olan yoksa ben miyim?;

Kah aşka kabul ,kah zülme davet ,

Yıllarca imzaladı durdu ruhumu..kasvet..





Aynalar,aynalar.. Dökülün burcuma.......

Yok mu esrarımı anlatan masal ?

Bir sima , sarmaşığı itiverdi dizgiden ,

Yollar , egreti gitmeden , hiçe degmeden,

Toz duman izleri , süpürün gayret....





Aynalar , bilinmeyen ,görülmeyen esrar..

Varlığı tek taşla yoklara gömdü ebrar......

Gördüğüm et ve kemik önümden çekil !....

Hayaller sende iç içe ve dag gibi şekil ,

Almıyor , havsalam almıyor , hayret !…





Heybeler delik , sızmakta mekan…

Görünmez surları çıkmakta dua’m ..

Aramaktan bulmaktan tek nefes sökül....

Madde ve mana elinde, kum gibi dökül...

Aynalar..bir ses verin bana..tek bir ses.. dehşet !

Bu şiir toplam 668 kez okundu.
19.06.2007 12:58:18

• Yorumlar
• Yorum Yaz