kağan işçen (kagan_iscen)

Bütün Ömrüm Bir Ayrılık Molası Tüm Yakınlarım Bitti Acıma Artık Uzaklarıma

Bütün Ömrüm Bir Ayrılık Molası Tüm Yakınlarım Bitti Acıma Artık Uzaklarıma

kurgu balkonumuzun göğünde
dört dönerdi kırlangıçlar
acı çekmek uykuya dalardı
ben kelebek kanatlı harabolmuşluğumla
bilinmesi tüm zamanlarda mümkünleşmemiş
öyküsüzlüğüme yanardım
yokluğun bile bocalayarak benimdi

bozgunumu herkeslerden sakladım
saydım desem yalan olmaz köşe bucak bütün adımlarımı
kır çiçeği sokulganlığını bırakmamak için yüzüstü
hüsrana uğradığımda acımamak için kendime

hey Adem sen de acıma artık uzaklarıma
çetelesini tuttuğum tüm yakınlarım bitti
uzaklarımla diriyim sarsıntılı kıvrak
ve uçuk kaçık yağmurlu havalara özeniyorum hâlâ
elimde değil grileşen konuşmalarımla sadeleşmeliyim
sen ve ben aynı odada aynı anı paylaşırken öpüşmeliyiz
bize ne oldu demeden yeşil ve kırmızı bir bahar gibi
açmalıyız
aşkın kendisi bile kıskanmalı bizi öteleşmemizi
aşmalıyız haddimizi aynı şarkıda karışarak birbirimize
bana nefesinin kokusunu getirmelisin mahmur şirin uykulu
belki okyanus havası sayrılığıma iyi gelir
üzgün çocuk yüzlü sayıklamalarıma
seni
seni

mecazi aşklar dönemini aştık sevgilim/sen
sen
sen
keşfettiysen beraberliğimizin saplandığını
kavuşmalar ikliminin sırasını savmaya girişine
özlerimizde
közlerimizde
ve kendi adıma ben
atıyorum bütün kafa karışıklıklarımı
duyunca bağışladığını
gözlerinin tonunu koyu olduğu için
sevdiğimi
yokluğunla baş başa

bütün ömrüm bir ayrılık molası
tükettim tüm yakınlarımı
uzaklarıma acıma
başkasına tapmayı bilmeyi istemiyorum
sözümden dönerek soğuk bir güz akşamı

seni gözyaşlarıma kopyaladım
ellerine kapanmaya meraklı hıçkırıklarıma
ne zaman ağlasam suretin iner yüzüme
aynalarla barışır çirkin yalnızlığım

ihanet edemediğim hüzün koylarında inkarsız
aramayı iş edindim seni nerede bulacağımı
uzağıma düşen en önemli yanımı
ölüme kaderimin verdiği en değerli fidyedir seni sevmek
uzağıma düşen en önemli yanım
en kadersiz yanım
sen böyle uzaktayken
kibrime dokunuyor yakın olmak kendime
en kederli yanım
kendimi bırakıp sana geliyorum
tel tel çözmeye saçlarını
saymak için kaç günüm kaldığını...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiir toplam 491 kez okundu.
7.07.2009 13:45:39

• Yorumlar
• Yorum Yaz