Vedat Araz

Ey! Anadolum

Ey! Anadolum
Ben seni,
İçinden çıkılmaz bir bilmece gibi
Çözülmez bir bulmaca gibi
Dinmez bir acı gibi
Susmaz bir ağıt gibi
Ve
Ben seni,
Anadolunun en ücra köşesindeki
Boynu bükük bir Anası gibi sevdim

Ey! Anadolum
Beni seni,
Şehir sinemaları göremeyen
Köy çocukları gibi
Soğuk suyla bulaşık yıkamaktan
Elleri çatlayan köy kızları gibi
Oyuncağını çamurdan yapmaya çalışan
Yedisindeki çocuk gibi
Altısında çobanlık
On yedisinde gurbet türküleri söyleyen
Köy delikanlıları gibi
Ve
Ben seni,
Anadolunun en ücra köşesindeki
Boynu bükük bir Babası gibi sevdim

Ey! Anadolum
Ben seni,
Karşı köydeki sevdiğini
Kaçırmak için gün sayan deli kanlığı gibi
Yetmişinde tandırda ekmek pişirmeye
Çalışan kadını gibi
Kayın babasıyla konuşamayan
On yedilik gelini gibi
Dayak yese de kocasıyla konuşmaya
Mecbur olan kadını gibi
Ve
Ben seni,
Anadolunun en ücra köşesindeki boynu bükük
Bir Çocuğu gibi sevdim

Bu şiir toplam 608 kez okundu.
19.07.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı