gülistan melek (sazan)

merhaba ile biten vedalar

Duyurmaya cesaretim olsaydı eğer
Sana şu satırları karalardım tutuştururdum eline
Uzaktan seyreder tepkine göre ağlar yada gülerdim.
Merhaba;
Daha dünmüş gibi tanıştığım kadar yabancı
Ve bir asırdır seviyormuşçasına yüreğimi kanatan insan
Bu masumane bir aşk itirafı değil bilmelisin
Bu sözler kalbimi kemire kemire korkularımı umursamadan
Kalemi köle yapmış bu okumadan da buruşturup ata bileceğin
Kağıt parçasını elçi olarak kabul etmiş.
Onlar sana sadece bu aşkı okutur içimdekini aktaramaz
Ne günlerce döktüğüm göz yaşlarımın tadına vardıra bilir seni nede
Cefasını çektiğim aşkın gecelerce uykusuzluğunu yaşatabilir.
Bunlara ne senin için nede kendi zaaflarım için katlandım bilmelisin
Bunları imkansızı seçen aklıma hep ihanet olan ve perişan olacağımı bile bile
Seni seven kalbim için katlanıyorum
Ve bu aklıma bedenime ruhuma sadakatsiz olan kalp
Yazdırıyor bütün bu satırları acımasızca...
Aklımı seni sadece seni düşünmeye meyilli kılan
Varlığında ve yokluğunda gözlerime yaşlar akıtan KALBİM
Şimdide sitem ediyor bana gitmelisin ona yüreğini açmalısın
Böyle yazarak bir şeyler anlatman saçmalıktır diyor.
Aklım engel olmasaydı eğer şimdi bile akıttığım yaşlarla
Yüreğimde bu taşıyamadığım aşkla gelirdim sana
İster kabul et aşkımı ister etme ben avazım çıktığı kadar haykırırdım
Belki de sadece susardım suskunluğum anlatırdı
Bu imkansız bu acımasız bu canımı acıtan aşkı sana
İşte o zaman basardı zafer çığlıklarını kalbim
Başardım kazandım diye...
Ama kazanan kalbim olmayacak çünkü yazılan bu satırlar
Güzel gözlerinde okunmayacak bu kalbin acılarından hiçmi hiç haberin olmayacak
AKLIMIN ZAFERİNDEN
KALBİMİN KALEMİNDEN
Hoşça kal sevgilim...........

Bu şiir toplam 859 kez okundu.
22.06.2007 15:13:48

• Yorumlar
• Yorum Yaz