SEVDA GÜNDAL (güneş07)

SEN YOKSUN YA

SEN YOKSUN YA

Sen yoksun ya
Boşluk her yanım
Gül yüzünü görmek bile
Nasılda aydınlatıyormuş dünyamı
Sana Güneşim demem
Boşuna değilmiş meğer...

Gülen gözlerin
Mutluluğummuş
Şen kahkahaların en güzel
Şarkıymış kulağıma
Sen yoksun ya
Issız her yanım...

Benim yarim gelişinden bellidir
Derler ya
Kulaklarım ayak seslerini arar
Gözlerim güzelliğini
Ruhum sevgini
Sen yoksun ya
Her şey o kadar sıradan ki
Tat vermiyor
Sensiz içilen bir yudum su bile

Ey teğet geçen gençliğimi
Geri veren Sevgili !
Bana baharları yaşatan
Sevgi denen şerbeti
Doya doya içiren Yar !
Seni seviyorum ve özlüyorum...

Sen yoksun ya
Özlemeninde güzelliği varmış
Diyorum Senin dediğin gibi
İnsan ne kadar özlerse
O kadar severmiş meğer
Sevdiğini yüreğinde hissedermiş
Ben Seni çok özlüyorum
Hele mis kokan tenini
Bal misali tadını......

Yokluğun unutturmadı Seni
Sadece ve sadece
Artırdı özlemini, sevgini
Ruhumun Güneşi
Seni seviyorum.......
Seni seviyorum.........
Ve çok özlüyorum Seni.........

Bu şiir toplam 335 kez okundu.
5.08.2009 18:38:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz