kağan işçen (kagan_iscen)
Serap
Serap
meşgul olma gece yarısıyla
benimle konuş
oyna en ciddi kendinliğini
elma ağaçlarında yakaladığım
giden arkadaşımın mor dudağındaki
anılarımın anısı
yolun karşısına ulaşamadım hala
acılarımı tazelesen de kabulüm
kızma
gücenme
konuş benimle ve yansın şiir
sözcükler yaksın dudaklarımı
ben seni yazdıkça
celladıyım ömrümün
olsun
gülüşünde eksik bıraktığın yerdeyim
ister bil ister bilme
ister duy
ister duyma
ben hep söz verdiğim yerdeyim
vahamdaki gerçeğimde
sende s...
serap
yoklarımın en varı
ay ışığımın tek günahı
sarışın koşmalarımın
tek ahı gazel utançlı
çıkar şapkanı resmindeki
deniz ve iyot koksun yeryüzü
şimdi seni hangi şiir var etsin
ölümlerin ölümünü yok ve paramparça edecek
gülce yanık
cesaretsin
güz dallarıyla öz kardeş
çırılçıplak samimiyetinde bölüşmelerimin
serap
içten bir düşünce gibi
yudumladığım çayın deminde
buğulanıp uçacak mısın?
sana seslendiğim anda
sesimin gömülmesi gibi
gerçeğimize aykırı o mehtaba
s...
güzelliğin karşımda bir gerçek
gerçeğinse beni bekletmeye hazır
serap
karşımdakine seraplı ah bu mu ağlamaklı
kimin nereye gitse böyle serabı
inanılası zor
attığım her adımda sen de bir adım
aldığım her nefeste hiçbir düşünce
elma çiçeğim
başucunda sakladığın yüreğimi bırakma
susmasın çöl ağlasın
ağlaşsın akşamları kumlarım
uzak denizlere bakıp saçlarını düşler gibi
fırtınalarınla yerle yeksanım
kum fırtınlarıyla yalın ayak gezer dağlarım
dağlanırım vahasız sızılı
lodosla geldiğin sabahımın körüne
yar etmedim yokluğunu
poyrazından bir damla var kanımda
...
yağmurum
yağmurlum
yağ serabım
yağ kurağına ansızlığımın
sendeyim
damla damla kanımla
saçların
çocukluğumda sığındığım ay ışığının gecesi
içimde susmayan yaralı bu kumsallıkta
ılık saçların
gülüşümün ortasında açan hüznümü okşasın
saçların aksın çölüme
uçsuz bucaksızlığımın tek şefkati gibi
bu şiir senin değil
ve ben yazmadım kınsız açık yaralı
akın ederken sensizlik
yalnızlığımın sarsılmaz kalelerine
ordularım mağlup gidişine
serap
gerçek serabım
serabımın her hiçliği
gülüşünde bir aramak sezdim
herşeye rağmen açık bir nokta
herşeyin tamam ve tam olduğu bir anda
son anda
bir eksik
lik
aklında
harıl harıl
gerçek bir şairin dizelerine davetkar
muhtaç
yüreğini açığa vurmuşsun dudaklarında
gülüşün örtmüyor üzerini
o açık
o kapalı
sonbahar sarnıçları kadar
billur ve sade bakışlarının
serap
serap s...
sen...s...
gülüşün aynı benim ömrümün ortası
ben böyle kıyıda köşede ararken
ağlayarak yıkamak için saçlarının uzaklığını
beni vurduğun yerden havalanırken kumrular
vuruldum ömrümün ortasından
iki yanımla ölüyüm artık
senden öncemle
ve
sonramla sensizliğimden
serap
serabım
varlığınla yoksun
yokluğunla yak
sana geç kaldığımı
bu anın şiirini düşünüp
tutunduğun mutsuzluğunu
bana borçlusun
sonsuzluğunu
vahamdaki tek
gittin...
demek
gerçekten bir serapmışsın
demek gerçek
gerçek değilmiş hiçbir an...
dedim ya
uzaksın bana
en az sana geç kaldığım kadar...
Kağan İşçen
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir toplam 578 kez okundu.
16.08.2009 14:27:50