Rıfat Kurtoğlu

Vali Bey

Vali Bey

“Yokluk” kırk yerinden, kırdı belimi,
Demeye tutmuyo,yüzüm Vali Bey…
Kimselere, açamadım, hâlimi,
Bi’sana geçiyo, nazım Vali Bey…

Fidan pazarladım, kimse almadı,
Sebze yetiştirdim, kârı olmadı,
Bu yıl sazdan sözden, kuruş gelmedi,
Tezeneye küskün, sazım Vali Bey…

Beş horanta, tek bileğe, bakıyo,
“Mülkiyeli”, “haşlık” deyip, döküyo,
Üç yavrumun, üçü birden, okuyo,
Perperişan, oğlum, kızım, Vali Bey…

“Yeşil kartla” derde, baktıramadım,
“Emar” istediler, çektiremedim,
Dişlerim döküldü, taktıramadım,
Kalmadı bi’tadım, tuzum Vali Bey…

Malum sürünmeye, hep mahkûm ozan,
Hayır hasenatla, çıktı ramazan,
Bayramdan bu yana, kaynamaz kazan,
Yok mu derdimize, çözüm Vali Bey? ...

Kazandığım, geçimime, yetmiyo,
Borcun harcın, hiç arkası, bitmiyo,
Kömür alamadım, bacam tütmüyo,
Evde geçmez oldu, sözüm Vali Bey…

Bu terazi, çekmiyo, bu darayı,
Işık, su, telefon, sorma orayı,
Aylar oldu, veremedim, kirayı,
Alemi yakarken, pozum Vali Bey…

KURTOĞLU’yum, “âşılık tır” hünerim,
Eller yazın, ben kışları, yanarım! ...
Selâm, saygı, muhabbetler, sunarım,
Diri cana, dirlik lâzım, Vali Bey…

Bu şiir toplam 808 kez okundu.
29.10.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı