Rıfat Kurtoğlu

Kurtlar sofrasında, kuzuya döndüm

Bir derdim bitmeden, birisi başlar,
Bahtsızın alnında, yazıya döndüm…
Düşmanım da taşlar, dostum da taşlar,
Avcının önünde, tazıya döndüm…

Dizleyi, dizleyi, bayırı, düzü,
Aşsam da kış olur, baharı güzü,
Yılandan soğukmuş, fakirin yüzü
Bir kırık kağnıda, mazıya döndüm…

Her gece, her gündüz, hep aynı hesap
Ne zihin bıraktı, ne akıl, asap,
Anlamadım gitti, herkes mi kasap?
Kurtlar sofrasında, kuzuya döndüm

KURTOĞLU’m bak dolar, boşalır kabın,
Her sene zarısın, her sene zabın,
Köküne bir kibrit eş, dost, ahbabın,(!)
Bir yanık yürekte, sızıya döndüm…

Bu şiir toplam 663 kez okundu.
13.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı