Zül-Karneyn

Elveda

Elveda

Yalanci Baharlara kaldi benim askim
silinimiyor anlimdaki kara yizim
askimdan beyaz oldu siyah sacim
aska yenildim
hep sevdim ama hic sevilmedim
seni gölgenden bile kiskandim
herseyimi feda etmistim senin yolunda
ölümü bile göze almistim ugrunda
neden pirakip gittin sen beni
bu kadar zormu bana geri dönmen
senden baskasini ben sevemem
sen olmassan yasiyorum diyemem

Sen orada ben burada
yem olduk kurta kusa
ayirdi kader ikimizi
duymuyormusun feryat dolu sesimi

Elveda sevdigim elveda herkese
gidiyorum bu aksam bu sehirden
gönlüm kirildi derinden
tutmak isterdim son defa elinden
artik hersey bosa
gönlüm koptu bu diyardan
tat alamiyorum bu yalanci bahardan
yollar uzak kalir sana
isik olmaz günesin bana
aldirmazlar aski icin aglayana
dünyam sanki bir anda bosaldi
bu aci dolu kalbim sana derinden darildi
canimi almak isterim beni Yaradan affetse
bu keder bu ciller ah beni bir terk etse
benim gibi deli mecnunu bir kez sevse
hayellerim bile feryat etmekte bu halime
ates düstü bir gez gönlüme

Sen orada ben burada
yem olduk kurta kusa
ayirdi kader ikimizi
duymuyormusun feryat dolu sesimi

Sevmek sonuda mecnun olmak demekmis
bu askin bu sevdan beni kendine esir etmis
beni sonunda boynu bükük birakmis
bu kadar zalim bukadar duygusuz olmaz bir insan
beni bir anlasan yanima gelip su halime bir baksan
sucum sevmekmis bilemedim
seni son defa görmeden gidemedim
her seven benim gibi aglarmi
her seven sevdiginin arkasindan bakarmi
inanmak istemiyorum görmök istemiyorum
sen dönmessen bana ölmek istiyorum
bu aksam bu sehirden gidiyorum
yürürüm yagmurun altinda
merak etme ölüm haberimi alirsin yakinda

Sen orada ben burada
yem olduk kurta kusa
ayirdi kader ikimizi
duymuyormusun feryat dolu sesimi

Bu şiir toplam 747 kez okundu.
15.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı