Rıfat Kurtoğlu

yıkılın dağlar…

Yâr gurbet elinde, ben sıladayım
Yol verin geçeyim, bükülün dağlar.
Ölüp kurtulmadım, bir çiledeyim,
Çekilin aradan, çekilin dağlar.

Tütüyo gözümde, yâr buram buram,
Söyleyin, burada, ben nasıl duram?
Dünya gözüyünen, bir kere görem,
Gelin yollarıma, dikilin dağlar…

İçimde hasreti, hicranı çoktur,
Bilirim yamanız, beliniz diktir!
Hiç mi imanınız, dininiz yoktur?
Utanın arlanın, sıkılın dağlar…

Şu dünyada, bir yar için, yaşarım,
Şahin olur, zirvenizden, aşarım,
“Ferhat” gibi, bağrınızı, deşerim,
Dayanmaz ne kumun, ne kilin dağlar…

KURTOĞLU’yum gücüm Hak’tan alırım,
Kavuşmak nasipse bir yol bulurum,
Kader de var ise, düşer ölürüm,
Hepiniz yok olun, yıkılın dağlar…


(Bu şiir BOZLAK türü bir türkü olup, çok beğenilen ve beni sanat dünyasında tanıtan ilk eserimdir

Aşık Rifat KURTOĞLU

Bu şiir toplam 552 kez okundu.
22.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı