levent ünal
AYSBERG
AYSBERG
NEYDİ SENİ İLK GÖRDÜĞÜMDE BENİ SÜKUT ETTİREN
NEYDİ YÜREĞİMİN ÇARPIŞINI YÜZÜME,ELLERİME AKSEDEN
NEYDİ GÖZLERİNİ,KAŞLARINI,SAÇLARINI AKLIMA MÜHÜRLEYEN
NEYDİ YELKOVANI BÖYLE ARSIZCA KOVALAYAN ŞEY
NEYDİ HAYATIN NEFESTEN İBARET OLMADIĞINI BANA ÖĞRETEN
NEYDİ BENİ DAHA DÜN ALAYA ALDIĞIM ŞAİRLERE BENZETEN
VE NEYDİ MİLADIMI SENDEN ÖNCESİ VE SONRASI EDEN
ASLINDA TAA BAŞTAN BİLİYORDUM...AŞKTIN SEN.
VAKİTSİZ GELEN,SONUNU HİÇ DÜŞÜNMEDEN SEVDİREN,TEPE TAKLAK EDEN
NASIL BİR ŞEYSİN,KELİMELER SENDE KİFAYETSİZ,MAHÇUP...
AMA SÖYLEYEMEM Kİ...
YÜREĞİMDEKİ SESSİZ NİDAYI BİR DUYABİLSE...
BİR ANLASA AKLIMDAKİ MED CEZİRLERİ...
BUNLAR KALPTEN KAĞIDA DÖKÜLENLER
YA AYSBERGİN SAKLI YÜZÜ...
HAYIR HAYIR BU OLMAMALIYDI
HAZIR OL KALBİM HAKETTİĞİN ACILARA
EY KARANLIK GECELER!...YALNIZ DEĞİLSİNİZ ARTIK
UYKULAR HARAM BANA
Bu şiir toplam 640 kez okundu.
22.11.2009