Rıfat Kurtoğlu

güce dönüyor...

Kahrolası, bu düzenin, bu çarkı,
Kendimelik, içten,içe, dönüyor...
Sindirmiş alemi, salmış bir korku,
Güce döne gelmiş, güce dönüyor...

Köşeleri tutmuş,tuzu kurular,
Hepsi aydan arı, sudan durular (!) ...
Senelerdir zarar,ziyan veriler,
Emeksiz harmanda, çece dönüyor...

Sıktı be birader, vallahi sıktı,
Bu millet yalandan, talandan bıktı,
Emmiler yetmedi, yeğenler çıktı (!) ,
Biçare ömrümüz, hiçe dönüyor...

Mevzuat kapıda,dokutur mekik,
Kime rastladımsa, hep benden yıkık,
Adalet firarda, kayıp hak,hukuk,
Çeteler elinde, maça dönüyor...

Şerre mi gidiyor, ahiri zaman?
Heyhât seçilmiyor, sap ile saman,
Dinsizler elinde, kaldı din imân (!) ,
Hilâli bırakmış, haça dönüyor...

Nereye varacak, sonu nereye?
El ileri gider, bizse geriye,
Halkım aç yaşarken, yarı, yarıya,
Tokları görmeyip, aça dönüyor...

KURTOĞLU’yum insan, sudan da ucuz,
Ölüsü ipotek, dirisi haciz,
Söyleyecek çok da, dillerim âciz,
Doğruyu söylemek, suça dönüyor

Bu şiir toplam 884 kez okundu.
22.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı