emre yemliha (zade-i eşk)

ALIŞIYORUM YALNIZLIĞA

Bak o lanet akşam yine çöktü üstüme
Zifiri karanlıkta kayboluyor
Bütün umutlarım

Sonra topla dur kendin
O yıldızdan o yıldıza
Sabaha kadar

Önce güneş batıyor
Sanki kaçak gibi bir hali var günün
Yüreğini kaptırmış utangaç
Bir ilk aşk da

Gece doğuyor ardından
Sanki hiç batmayacakmış gibi
Sessiz…

Ağlamak geliyor içimden
Ama ağlayamıyorum
Sanki isyanda gözlerim
Realist bir düşünceyi savunan
Devrimci gibi

Alışıyorum yalnızlığa

Ama…

Yine de
En çok
Seni istiyorum
Yüreğim yanında
Üşüdüğümde
Korktuğumda
Ağladığımda

Ve bu yalnızlık ne kadar alıştırsa da kendini bana
Hiç bir şey
Isıtmıyor beni senin gibi
Senin gibi anlamıyor kimse beni
Korktuğumda
Ve ağladığımda

Bu şiir toplam 432 kez okundu.
29.06.2007 21:40:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz