Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

HOŞÇA KAL DÜNYA

HOŞÇA KAL DÜNYA

Sevinç çıglıklarıya karşılamıştık diyorlardı
Mutluluk göz yaşları vardı yanaklarımızda
Güneşe merhaba derken sen
Ve kök saldın toprağa zamana inat
Saçlarında kömür karası
Yüreğinde vardı sevdalar gururlu dağ gibi
Kelebek kadar mahsundun
Ateş kadar yakıcıydı sevmelerin
Sen Diyorlardı.

Şimdi kavakların gölgesi ırmağa düştü
Rüzgarın sesi üşütüyor yüreğimi
Dağlar çook uzaklarda benden
Belki yıldızlar kadar uzak ya
Uçuşunu görmek imkansız güvercinlerin
Gözlerimden puslu ömür sahnenin son perdesi
Aynalardan saklanan birisiyim
Düşman kesilmişim aynalara
Küskünüm aksıma şimdi

Yaşama taç yapmıştım papatyalardan
Bağ bozumum geldi yapraklarımda hazan
Birer birer savrulur koruk diblerine
Anlamsız sanki her şey yaşadıklarımdan
Rüyada uyanmmiş gibiyim
Hatırlamamadığım bir rüya sanki

Nihayettir ölüm eski bir zaman sandığı
Açma vakti geldi sanırım
Yaşlı kartalın kanat çırpınışlarında elveda diyeceğim
Artık bir gece vaktimi yoksa
Sonbaharın sabah kırağındamı ebedi ayrılık
Kök saldığım topraklarla kucaklaşma vakti


Bende unutulacağım unuttuklarım gibi
Birkaç gün yada birkaç hafta
Hadi sende var uykuya
Şimdi ayrılık ebedi ayrılık zamanı
Ağu içirmediğinmi kaldı Ey Dünya
Hadi ver benimde kadehimi
Ben ne ilkim nede son olacağım
Yolcularından
Bende hata ettim hatayla gidenler gibi
Hoşçal dünya hoşça kal

08.01.2010

Kadri KIRMIZITAŞ

Bu şiir toplam 561 kez okundu.
8.01.2010 20:25:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz