iHSAN ÇALISKAN
HASRET
Senden ayrıldığımdan beri
Gülmeye de veda etmiş gibiyim
Eskiden en azından seni görebiliyordum
Şimdi ancak rüyalarımda
Hiç olmazsa sesini duyabiliyordum
Rüzgarlar artık sesini getiremiyor bana
Neyin cezasını çekiyorum,bilmiyorum
Böyle deli gibi severken ayrı düşmek
Çekmeyen bilemez cehennem geliyor sensiz dünya
En ufak şeyde bile seni hatırlıyorum
Bu dünyada her şey sana dair gibi
Ve içimi yakan bu hasret hiç bitmeyecek sanki
Oralarda hava nasıl bilmiyorum
Buraları sorarsan bugün yağmur yağdı
Bende apansızın yakalandım bu yağmura
Tıpkı sana aniden kapıldığım gibi
Islandım,evet ıslandım ama hoşuma gitti
Uzun zamandır yağmurda dolaşmamıştım
İliklerime kadar işleyen yağmur umutlarımı yıkadı
Ama yinede yüreğimdeki hasret yangınına kar edemedi
Bende aynen şarkıdaki gibi
Yağmura yağmura yürüdüm inadına
Gözyaşlarım karıştı yüzümdeki yağmur damlalarına
Ancak böyle saklayabilirdim o yaşları
Kimse de anlamadı zaten ağladığımı
Fark etseler de hiçbirini görmezdim
Yüzüme çarpan her yağmur damlasında
Sadece sen vardın çünkü
Ve sonra o yağmur kokusu,ortalığı öyle bir sardı ki
Keşke sen de burada olsaydın dedim
Keşke senle de paylaşabilseydim bu anı
Ama yağmur işte yağdı geçti gitti
Tıpkı senin gibi………..
Bazen düşünüyorum
İnsan nasıl böyle kör kütük aşık olur
Nasıl her dakika her saniye onu düşünür
Sonra bir resmine bakıyorum ve diyorum ki
Böyle bir güzel nasıl çıkar ki akıldan
Birilerine kızmak hırsımı almak istiyorum
Ama kendimden başka kimseyi suçlu bulamıyorum
Keşke seni hiç sevmeseydim de demiyorum
Çünkü senden önce aşk nedir bilmiyormuşum
Yalancı kalplerde sahte aşklarla yaşıyormuşum
Farkında olmasan da öğrettin bana aşkın tadını
Hiçbir şey yapmasan da sundun bana aşk meyvasını
Gerçek aşkı tatmadan ölmektense
Gerçek aşkın ızdırabından ölmek daha güzel
Ah bu sonsuz yangın
Bir ateş var yine gösümde
Hasretin yine yüreğimi dağlıyor
Bekliyorum seni
Günün güneşi,yıldızın geceyi
Çölün yağmuru,hastanın devayı beklediği gibi
Bekliyorum ama içimdeki umut ışığı
Erimiş bir mum gibi ürkek ürkek yanıyor
Biri üflese sönecek
Çünkü içimdeki o ses
Artık hiç fısıldamıyor bana döneceğini
Ama yinede bekliyorum işte
Saatler birbirini kovalıyor
Günler haftalar geçiyor
Ne fayda bu hasret bir türlü bitmiyor
Farkında değilim hava kararmış yine
Yıldızlar yanıp sönmeye başlamışlar bile
Ay desen yukarda parlıyor
Yokluğunda gecemi aydınlatmaya çalışıyor
Elinden geldiğince
Ne yaparsa yapsın tutmuyor yerini işte
Hiçbir şey ışık saçamıyor senin gibi yüreğime
Dün gece çıktım yüksek bir tepeye
Göz kırpan yıldızları seyretmeye
Uzandım bir ağacın altına,göğe çevirdim başımı
İçlerinden bana en çok parlayanını seçtim
Dedim bu benim yıldızım olsun
Her gece o bana göz kırpsın, ben ona selam yollayım
Ama bulamıyorum onu,bulamıyorum bu gece
Onu da kaybetti erkenden
Tıpkı güneşimi kaybettiğim gibi
Prangalarca bağlanmışım sana
Zinciri sanki taa ordan buraya uzanıyor
Adım attığın her yere bende sürükleniyorum sanki
Bu hasrete daha ne kadar dayanırım bilmem
Elbet bir gün her şey gibi bitecek
Bütün acılarım sona erecek
Ama hangi gün bilmem
Ya sen bana döndüğünde
Ya da ben öldüğümde
İHSAN ÇALIŞKAN
Bu şiir toplam 471 kez okundu.
24.12.2010