murat ULU (benadam)

ÖLÜME DOĞRU GİTMEK

HEP SEVMEK iSTERDİM HAYATI,
ÖLESİYE YAŞAMAK İSTERDİM Kİ,
DUYANLARA İBRET OLSUN,
AMA OLMADI,
HEP YALNIZLIĞA MAHKUM EDİLDİM,
HEP DIŞARIDAN BAKABİLDİM HAYATA,
VE KENDİMİ HEP BOŞLUKTA BULDUM,
SANKİ HAYAT BANA HİÇ GÜLMÜCEKMİŞ GİBİ BÜTÜN KOZLARINI BANA OYNADI.
AMA BIRAKAMIYORUM YAŞAMAYI,
SEN GELİCEKSİN GİBİ GELİYOR YAŞAMAK.
ÖLMEK İSTİYORUM,
ÇÜNKÜ HAYAT BENİ ÖYLE ZORLUYOR Kİ YAŞAMAK İÇİN HİÇ BİR ÜMİDİM KALMADI,
ZAMAN SANKİ YOKMUŞ GİBİ HEP BENİ OYALIYOR, AMA BEN SADECE SENİ SEVMEK İSTEDİM...
SENSİZ YAŞAMAM BENİ ÖLÜM ÇUKURUNA DOĞRU GÖTÜRÜYOR,
YALNIZLIK O KADAR ACI Kİ ANLATSAM NE BEN KALIRIM BURADA,
NE DE BİR BAŞKASI,
ARTIK YOLUN SONUNA YAKLAŞTIM,
BİR MUM GİBİ ERİYİNCE ZAMAN BİDAHA GERİ GETİREMEYİZ YA,
AYNI ONA BENZİYOR,
YAŞAMAKTA HER ZAMAN ÖLÜMÜ DAHADA HATIRLAMAK GERİDE KALANLARI DÜŞÜNMEK ÇOK ZOR...
HER ŞEYDEN ÖNCE SEVGİ İSTEDİM,
MUTLULUK İSTEDİM,
BEN HAYATTAN,
AMA...
SADECE DİŞLERİNİ GÖSTERMEK DEĞİLMİŞ MUTLULUK DEDİGİNİZ MUTLULUK,
FARKLI BİR ŞEY MUTLULUK,
HER ZAMAN SEVMEKTİR,
VE EN SONUNDA KENDİNİ ÖZLETEBİLMEKTİR ...

Bu şiir toplam 550 kez okundu.
13.06.2010 21:05:10

• Yorumlar
• Yorum Yaz