nevzat erdurmuş (munjur)
SEN YOKTUN
Senin sevgin başımı döndürüyor
Ne gündüz, ne de gecenin farkındayım...
Aklıma sen geldikçe,
Yaşadığımı bile unutuyorum
Seni düşündüğümde gecelerim daha ağır basıyor
Çünkü gece göz yaşlarımı gizliyor
Gündüzlerim ise gözlerim şişmiş bir halde avare avare dolaşıyorum...
Bence aşk şafak vakti gibidir
O vakitte her şey çok güzeldir
Ve sabah yeli insanın aklını başından alır
Ayrılık ise akşam vakti gibidir
Her şey karanlığa bürünür ve geriye sadece yaşadıkların kalır...
Keşke hiç gece olmasa
Gündüzler yerini gecelere bırakmasa...
Dünya göz yaşlarımla ıslanmasa...
Ama o zaman da aşkın değeri bilinmezdi
Ben seni geceden hemen sonra sevdim
Tıpkı şafak vakti gibi ... Her şey ne kadar güzeldi...
Ta ki sana seni sevdiğimi söylediğim ana kadar
Ve bir anda her yer zifiri karanlığa büründü
Çünkü sen beni istemedin
Ve daha şafak doğmadan gece oldu
Tanrı şahit olsun
Senin için ağlar oldum ama sen öyle bir durumdaydın ki
Göz yaşlarımı göremedin
Ve yine gece oldu hem de sonsuz bir gece
Çünkü hayatımda sen yoktun.....
Bu şiir toplam 620 kez okundu.
7.07.2007 13:26:58