hazal önol (hazal önol)

ÖLÜM GÜNBATIMINA YENİK DÜŞMÜŞ AKŞAMDIR

ölüm günbatımına yenik düşmüş akşamdır
yarım kalmış yaşamımın mührü olan dudaklarda.
rüzgarın oyununda
ışıkları titrek
...enginden düdüköttürerek bir gemi yanaşır
dalgalarını yitirmiş şeffaf yüreğime...
ay ışığı süzülür aynaların ardına
soluk soluğa kapımı çalar ölüm
ve boşluğa yazılır hayalin
içime değdikçe
çöker karamsarlığı umutlarımın
koparıp atamam
yalnızlığıma nakış gibi işlenen adını.
selvi ağaçlarına asılı kaldıysa
gözlerinin yorgun düğümü
bir ruhun siyah mihrabında
ağzımda ağıtolur sevdam,
ölümeadak adamış toprağımla
yüreğim....
sen....

Bu şiir toplam 344 kez okundu.
1.07.2010 17:11:28

• Yorumlar
• Yorum Yaz