kağan işçen (kagan_iscen)

Ellerinle Dokunmasan

Ellerinle Dokunmasan

gece sızıyor gözlerime
bu evren benim değil
kaldırımları ülkem yaptım
tek derdim sonbaharın üzdüğü
yapraklara basmamak

derdim günüm
ölsem desem
nasıl duyarım ağaçların hışırtısını

kızıl bir yaprak dağıldığında ellerimde
saçlarının topraksı tadı gelir aklıma ya
kaldırımlarda gezinen bakışlarım
yaprakların arasında aranır durur
ağlayışlı suskun anlamsızlığını

bu mu derim bu mu
hayat koca bir kaybetmek korkusudur
ellerinle dokunmasan
ölümü bilir miydi hiçbir ağaç

Kağan İşçen

Bu şiir toplam 424 kez okundu.
20.07.2010 05:04:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz