Rıfat Kurtoğlu

Ateşteyim

Bir ahûya, düştü gönül,
“Gitme” dedim, koştu gönül,
İrademi aştı gönül,
Gâh dağdayım, gâh taştayım…

Aslı-Kerem, Mecnûn-Leylâ,
Belki sevmemiştir böyle,
“Kara sevda” denen şeyle,
Sönmedik bir ateşteyim…

KURTOĞLU’YUM, keder, elem,
Gölge sanki, bana çilem,
Şu ömrüm, bir garip âlem,
Ne hayalde, ne düşteyim…

Aşık Rifat KURTOĞLU ÇORUM

Bu şiir toplam 920 kez okundu.
30.08.2011 23:42:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı