cemela cemela (cemela)

Jaledar

konduk bir kez dünyaya göçemiyorum
devrana hükmümü geçemiyorum
bin bir kumaştan sarılmış çevrem
kendime bir kaftan biçemiyorum

türlü dilberlerle eyledim aşk
delidir ruhum sürdü bu meşk
ne meyhane, ne han nede bu köşk
kendime bir mekan seçemiyorum

bülbül gibi hep soyledim durdum
yaprak gibi hep sonbaharda soldum
bahcemi bin bir çicekle boğdum
kendime bir gül seçemiyorum

uzundur yolum daha gidicek
içimde bu isyan hala sürecek
belki görünce yari acım dinecek
hüznün şarabını artık içemiyorum

CEMELA

Bu şiir toplam 1.037 kez okundu.
1.08.2010 19:24:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz