YALÇIN GÜLER (aydınlıkukala)

SİZİN HİÇ HOKKABAZ BURNUNUZ OLDU MU ?

Burunları kızarmış çocuklar geçiyor sokaktan,
Babam,
ellerinde narçiçekleri uzatıyor anneme.
Ben,
çocukların çelimsiz adımlarında
Yürüyüş provaları yaparken yeni ayakkabılarımla..
Soğuktan üşüdüklerini bilmeden kırmızı burunlarına gülüyorum.
Çocukların.

Akşamüstü gelmiş haber…
Anneme , duydun mu ! dedi babam..
Ölmüş dün geçen çocukların bazıları
Ellerinde kırmızı şekerler gibi parmakları..
Burunları kırmızı,
Ve anlıyorum,
sadece elmalı şeker yediği için değil…
Donarken de
ölürken de
kızarıverir çocukların burunları
ve parmak uçları..

Ayağımdaki ayakkabılar ayaklarımı sıkıyor.
Durmadan sıkıyor.
Ağlıyorum anneme.
Sıcaktandır diyor babam.
Ayaklarım üşüyor, parmak uçlarım ve kanatlarım.
Soğuktan donar mı hiç meleklerin kanatları..


Ve bir de selam söylüyor kırmızı burunlu çocuklar.


YALÇIN GÜLER
Çarşamba,
11 Temmuz 2007

Bu şiir toplam 457 kez okundu.
11.07.2007 16:00:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz