Rabia Tanrıverdi

Senin Yokluğunda

Senin yokluğunda çığlık çığlığa bağrışan martıları dinledim
Güvercinlere yem verdim
Senin yokluğunda gem vurdum acılara
Ürküttüm bütün kötüleri
Senin yokluğunda ;
Dağlar yol oldu bir bir
Koşup sana gelmem için
Senin yokluğunda rüzgar arkadaşım oldu
Beste yaptık her akşam
Onun uğultusu, benim gözyaşlarımla
Senin yokluğunda, biraz daha büyüdüm sanki,
Bir nesil daha yetişti.
Ağaçlar yine söylüyor şarkısını
Kuşlar yine mırıldanıyor
Ben bir kez daha yıkıldım , senin yokluğunda
Ayaklarım gitmez, kulağım duymaz
Dilim konuşmaz, kalbim susmaz oldu.
Senin yokluğunda;
Geçit veren yollar ; yamaç oldu bir bir,
Sevdan bir bahar daha geçirtti , yorgun ve bitkin...
Rüyalarım daha bir korkunç oldu , uyanamaz oldum sabahlara...
Kalmadı ümidim.
Gelmedi hayalin, gözümün önüne bu kez
Serçeler yuva yapmadı dallarıma,
Kuşlar da bıraktı gitti , sıcak diyarlara
Sarmadı bu sefer hüznün her bir yanımı
Yokluğun küllenmedi bir kor gibi
Senin yokluğunda, değnekleri kalem yaptım
Yazdım...Yazdım , durdum...
Dere suyunu çekti, senin yokluğunda
Her okul dönüşü duyduğum o ses;
Artık duyulmaz oldu.
Senin yokluğunda bir asrı daha devirdim
Bir günün daha sonuna geldim.
Bir vuslata daha erdim.
Senin yokluğunda ; kayalar parçalandı içimde.
Topraklar daha da ufalandı sevdanla.
Gökyüzü mavisini özledi , senin yokluğunda
Ağaçlar yeşilini kaybetti.
Artık evler daha bir biçimsiz ,
İnsanlar daha bir geçimsiz oldu.
Yokluğunda kalbim bir kez daha durdu.
Artık ;aşıkların birbirine söylediği sevda sözleri duyulmaz oldu.
Daha bir karamsar bakıyorum hayata.
Kulaklarımı tıkıyorum haksızlığa,
Sevinmiyorum artık; ne varlığa, ne yokluğa.
Hava daha erken kararıyor yokluğunda.
Güneş bile bu kadar önemserken seni,
Bana sakın unutmaktan bahsetme
Çünkü ben , çünkü ben bir kez daha öldüm
Senin yokluğunda...

Bu şiir toplam 672 kez okundu.
22.01.2012 20:29:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı