Necati ŞİMŞEK (nesimsek)

Eline Kaldın

Her gün yüzlerine baktığım ayna
Neden matem bastı derine daldın
Durgunlaşan yürek birazcık oyna
Kırılmış sazların teline kaldın

Kerpetene ilham veren ellerim
Ne oldu da çöktü iki dizlerim
Işıkta kör oldu yeşil gözlerim
Camlı çerçevenin eline kaldın

Hatırlardın günü düne gidende
Bulurdun devayı derde düşende
Taş yutsan erirdi sözde midende
Doktorun diyetin eline kaldın

Saçların siyahtı, gür gür çıkardı
Kolların güreşte rakip yıkardı
Beraber koştuğun herkes bıkardı
Sürdüğün aracın eline kaldın

Yürüdüğün yollar sensiz aksardı
Yan bastığın pabuçları okşardı
Sert baktın mı ne suratlar ekşirdi
Gördüğün aynanın eline kaldın

Bozulmazdı pantolonun ütüsü
Dayanmazdı kalbin onca katısı
Yaşlandıkça çöktü vücut çatısı
Tuttuğun bastonun eline kaldın

Oturunca yerdin koca ekmeği
Bitirip kalkardın anca yemeği
Ömrüne saydırdın bunca emeği
Tuzsuz bir dilimin eline kaldın

Baktın ki beyhude geçmiş bu ömür
Anladın kaderin kalemi kömür
Yattığın her yerde ararken samur
Bir avuç toprağın eline kaldın

10.09.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara

Bu şiir toplam 637 kez okundu.
24.09.2010 12:26:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz