Fedai Güven (serbay)
Seni Sevdim Ben (2)
Gözlerinin hapsindeyim
Düştüğüm zindanlar da
Voltalar atıyor yüreğim,
Karanlık hücrelerinde sevdam
Nemli ve ıslak duvarlar,
Yokluğunun ceza evindeyim
Özgürlüğe susayarak.
Köşe kapmaca oynuyorum,
Köşesi olmayan kalplerimiz de,
Attığım beş adım toplam.
Hüzünlerin yakmaz canımı,
Mutluluğun güldürmez
Yokluğun da öldürmezse,
Bir tek şeyi unutma
Seni sevdim ben.
Kolay değil bu sandığın kadar
Alışkanlığına tutkunluğum
Çırpınıp duran kafesin de,
Sevdan ben de bir yangındır.
Sevmek vazgeçilmez yanım,
Sen çıkmazım son durak.
Sofralar kurdum yokluğun da,
Varmışsın gibi, iki kişilik
Tek kişilik yemekler yedim,
İkimize kalktı kâdehler...
Sol yanım ağırıyorken, sen yoktun.
Sağır bir kadınaymış
kurduğum cümleler
Dilsiz bir yâr dan
Sohbetler beklemişim meğer.
Her çölüm yanmazmış benim,
Her kutpum donmaz,
Zaman gelecek, bilirim...
Yokluğun da koymaz.
Ya gel dindir dalgaları,
Yada daha çok fırtına,
Bu böyle olmaz.
Kalsam ölüm ensem de,
Gitsem neye yarar ki?
Kalmak teslimse ölüme
Gitmek sensizliğe ne çare?
Ve içim de yaşattığım,
Senli dünyamdan çıkarken
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Bu şiir toplam 561 kez okundu.
28.09.2010 21:10:23