mustafa devetaş (kane)
SANA DÜŞÜYORUM İSTANBUL
İstanbul yine ayakların kokuyor
İstasyonların bile uyuyor yorgunluktan
Uykusu kaçmış parkların
Yine her tarafta mendil satan çocukların var senin
Ne pasaklı bir göz rengin var senin İstanbul
Gitarımın sesi bile ayrılık treni gibi
Zaten herbir vagonu ayrı bir telden çalıyor
Senden de çok eski bir şarkı söylüyor
Çok garip bir şehirsin İstanbul
Kime bu kinin ki her tarafta tuzaklar döşüyorsun
Ben sana düşüyorum İstanbul
Sen tarihi esersin
Sen insanı rezilde redersin
Vezirde edersin İstanbul
Kime kin gambazlarsın
Koparılmış çiçeklerin var senin İstanbul
Kaç beden giyiyorsun bilmem ama
Sen insanları çip çip yiyorsun İstanbul
Kurt dolu elma gibisin için içini yiyor biliyorum
Sen adam olmazsın
Sen kardan adam bile olmazsın
Ne çeşit huyların var senin
Bazen perçek bazen de kurpusun
Huyun kurusun
Kimlerin ahını aldın da
Yanaklarına çamurlar sıçramış
Kirli sakalların uzamış
Maganda kurşunusun vurdun beni
Ve
Sana düşüyorum İstanbul
Şiir sahibi:Mustafa DEVETAŞ
Yazılış Tarihi:24:03:2010
Bu şiir toplam 479 kez okundu.
3.10.2010 17:42:46