gül özkan (gordion)
Anasır-ı Erbaa
Hani dünya dört elementen ibaretti ya
bende dört elementim artık hayatta
toprak aşkım
hava özlemim
su içimdeki çocuk
ateş Mecnunum
dünya nasılsa
ben öyleyim işte
gözünün karasında kokladım
toprağın aşkın kokusunu tatıverdim
yüreğimde çizdim seni toprağından alarak
hava da neredeysen
özlemimi çektim nefesimle
bıkmadan usanmadan
suydu içimdeki çocuk
bir deniz gibi berrak
bir yağmur damlası kadar temiz
ateş;
leylanın mecnunun gibi
onlar ölüm ile kavuşsada ben seninle
Mevlanın Şemsi sevdiği gibi
aşikar onların sevmesi
bıkmadan usanmadan
sevdiğin her cefasını çekmek
sevmek
toprak aşkım
hava özlemim
su içimdeki çocuk
ateş mecnunum
Bu şiir toplam 588 kez okundu.
18.10.2010 11:25:28