celal topbaş

ANKARAM

Yürüyemem sokaklarında
Tut ellerimden ...Ankara’m
Üşüyorum kırlarında
Al beni koynuna...Ankara’m

Mogan donuyor
İçim yanıyor
Hayvanlar ölüyor
Sahipsiz yuvalar
Yavrular ölüyor
Uzaktan terkedilmiş
Köyler görülüyor
Çatılar bozuk
Pencereler kırık
Tuzaklara düşmüş
Nara atan gençlik
Sisler içinde bir boşluk
Yürüyen kümele görülüyor
Bazen izler görülüyor
Beyaz bir örtü
Tül görünüyor,yar görünüyor.
Elleri boyalı,yüzleri cilalı
İnsanlar görülüyor

Kalesi güzel
Seçilmiş yeri çok özel
Ne garip kızlar görülüyor
Keklik gibi sekiyor
Ala düşmüş gönlüm yakıyor
Ahu gözlü nazlı ceylan bakıyor
İçim almış alev alev yakıyor

Bu şiir toplam 944 kez okundu.
23.02.2013 10:27:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı