Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

HEP SANAMI DÜŞTÜ

HEP SANAMI DÜŞTÜ

Hep sanamı düşer baharsız kışlar
Kaldımı şimdi hal soran gönül
Sendemi yuva yapmış öter baykuşlar
Gama salar seni gör deli gönül

Demedimmi gönül sevda ateştir
Kurak çöllerin belası güneştir
Dur dedikçe derdimi deştikçe deştin
Zulmedene borcunu ödesen gönül

Dur dedikçe durmazmısın gör hele
Kapıldın vakitsiz açılan güle
Girdin cehemmen ateşi bilinmez yola
Git bakalım selamın alınırmı gönül

Sevdamı yaz gönül dağlar erisin
Göz yaşlarında koyup giden boğulsun
Açılsın goncalar güller büyüsün
Sor bakalım duyanın olurmu gönül

Sevdan yağmurları sellerde bulanır oldu
Yıllar geçti mevsimler dolanır oldu
Yar gülüşü bir ömre bedelin oldu
Anlamamaz yare yan şimdi gönül

Gönül,figanın boşuna,bırak feryadı
Düşmeyen ne bilir senin derdinden
İster yasta ister hicranda kal bütüm ömrümde
Bilmeyene ne fayda bil deli gönül

Çile nehirinde yıkandıkça yanarsın
Bir gülüş ile kendin gibi dostmu sanarsın
Her gün kahrından saçını yolarsın
Şimdi kul kapısında kul olda gönül

Hadi tut elimden gidelim olmadı
Söz veripte sözünde kimse kalmadı
Ne yapalım gönül ne yaptıksa olmadı
Bizim bizden başka dost kalmadı gönül

Gönül yar yolunda geldi geçti ömrüm
Dağ başı dumanlı yaslı ve hüzün
Her yanın kar kapladı bak geldi kışın
Çığ olmuş yağar üstüne gör deli gönül

Gel kuş kanadına yazalım ölümsüz sevdayı
Şahıt edelim kurdu kuşu yüce mevlayı
Derdi reva gören elbet bulur belayı
Yeter çağlama sus gayrı dur deli gönül

Bu sevda ne çilelere alır götürdü seni
Bitmedi kışın bitmedi boranın gelmedi baharın senin
Bu sevda yoludur hasreti bile bitirir seni
Sen hangi baharı beklersin gönül

Sevdaya düşmek senin neyine
Hadi geri dön gönül eski köyüne
Son bir selam gönder nazlı yarine
Hadi uyu rüyanda görmeyi bekle sen gönül

Senin matemin yasın boşuna
Kim çeker nazını bakar yaşına
Topla tası tarağı hadi git işine
Gidecek yerinmi kaldı yatağın gönül

Konuşsan dilin harlanır yakar bedeni
Çok sevdin amma sus kimse duymasın seni
Yaktın kavurdur kül ettin sinemi
Hadi gül gülebilirsen gül artık gönül

Boşuna derdini arzetme anlamayana
Kıymet bilene akıver gönül
Avutma kendini salma hülyalara
Nankörlükten ibret al artık gönül

Nakış nakış işledim yüreğime özüme
Mecnun oldum seni leyla ettim kendime
Gönül yine bizden selam olsun vefasızın birine
Zordur bu ayrılık yarası katlan be gönül

İşte öyle hayaller yıkılır dikilir mezar taşı
Yaşamın tadı kalmaz dünya ile kalmaz işi
Gelsinde gelsin dertler bu baş dert başı
Yat artık makberinde rahat ol deli gönül

11/11/2010
Kadri KIRMIZITAŞ

Bu şiir toplam 559 kez okundu.
11.11.2010 20:18:11

• Yorumlar
• Yorum Yaz