ismail cica (sahil)
AMA VE LAKİN!
AMA VE LAKİN
MEVSİMLER GİBİ DEĞİŞKENSİN
NAZIN SAÇLARIN BİLE DEĞİŞTİ
KINALARDIN ESKİDEN KUAFÖR BİLMEZDİN
BAKTIĞIMDA YÜZÜNE KIZARIRDI YAVAŞTAN
USANMAZDI GECE GÖZLERİN BANA BAKMAKTAN
DEĞSE ELLERİN BİR YERİME DİKENLEŞİRDİ TÜYLERİM
YANARDI İÇİM KUYU KEBABIYDI SANKİ İÇ ORGANLARIM
ŞÖYLE YOKLARDIM KENDİMİ BU BEN MİYİM ÇAKTIRMADAN
BİR DE ŞİMİ DÜŞTÜĞÜMÜZ HALE BAK BİRDEN HAVALANDIN
MEVSİMLER DEĞİŞKEN BİLİNİR KABUL EKOLOJİK DENGEDİR
BEN SENİ OLDUĞUN GİBİ SEVMİŞTİM AMACIN DELİRTMEK Mİ
BAHARIN TADINA VARMADAN KIŞ OLUVERDİN BAŞIMA
MEVSİMLERE BENZETTİN KENDİNİ ONLARIN BİLE VAKTİ VAR BELLİ
ARAMIZA KARAKEDİLER Mİ GİRDİ ESKİDEN BÖYLE DEĞİLDİN
NAZIN BAMBAŞKAYDI KARA GÖZLERİN ÜZERİME TİTRERDİ
BENSE SENİ TIPKI ESKİSİ GİBİ HALA SEVMEKTEYDİM AMA
EVET AMA VE LAKİN!!! İSMAİLCİCA.
Bu şiir toplam 686 kez okundu.
22.12.2010 18:06:34