MUHSİN OKGİL (kartanefem)

Yalnızlık üşütür insani,

Sahiden
Neden üşütür insanı yalnızlık.
Yalnızken insan
Dalgalar hırçınlaşır
Yağmurlar hep üstümüze yağar
Soğuk sopsoğuktur her şey
Sıcak odada bile üşür
Yalnızken insan
Geceler uzar, yollar uzar
Gözyaşları uzar
Yapraklar bile sallanmaz
Yalnızken insan
Gözler dolu, dolu olur
Nefesler kesilir
Göğüste ağrılar başlar
Yalnızken insan
Ağızda akşamdan kalma bir tat
Artık ne evlere sığarsın nede yollara
Yalnızsındır kalabalıkta
Yalnızlık üşütür insani,
Sahiden
Neden üşütür insanı yalnızlık

Muhsin OKGİL

Bu şiir toplam 563 kez okundu.
22.12.2010 20:02:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz