AHMET SAİT AKBEN
AKROZTİZIR
Asaletin gölgesi ne ulu bir çınar nede bir volkan şiddeti.
Sıhhat bulan gönüllere su serpen naat olmuş tasviri,
Ay giderken avunduğu yerlere sende mi kalsın bu izi.
Kurutulmuş gülleri kitap aralarında arayan ben sızlattı kalbi,
Bizden olanı bize vermeyen dosta ela göze vurgun ben gibi.
Efkar edalı gizlemem dedi niye ister senden fikri,
Neyle ruhu dinledik beraber sende kalan bana anlatan en gerisi.
AHMET SAİT AKBEN
Bu şiir toplam 902 kez okundu.
3.04.2013 13:40:01