Yahya Koza

Âlâ köşkler

Dil söyler kalem yazar,hakikatı gerçeği,
Zikredilen gerçeğe,kendi uyan sağolsun.
Aleyhinde'de olsa, zay'a gitse emeği,
Doğruluğa sıtk'ıyla bağlı olan sağolsun.

Kibir hırkası giyip ben davası güdenler,
Çok pişmanlık duyarak,hata'm deyip dönenler,
Ket vurarak şerlere,oburluktan cayanlar,
Şükrü kanaat edip yemem diyen sağolsun.

Çün düşünce sebebim,toplumda ki riyalar.
Benliğine nefsine şerhler koyan sena'lar,
Bulunduğu mevkiye, gelen türlü nema'lar,
El tersiyle iterek,almam diyen sağolsun.

Bil-cümle nadanları,rüya kabus görelim
Bu melanet halinden nasıl kenar duralım
Hüsn i zanla bakarak halisler çok diyelim
Nefsin türlü şerrinden uyandıran sağolsun.

Fazilet önderleri,gerçek toplum gülleri,
Aklı kamil gönlü has,islamın neferleri,
Kalâ bedesten gibi,hakk yolunun erleri,
Toplumda ki zullara,setler çeken sağolsun.

Aşka nazar eyleyip,can'a canan dileyen,
Canana can sunarak arzu'yu vuslat bulsun.
Hakka riayet edip,adaletle yürüyen,
Yok'ta yok'a şükreden,âlâ köşkler nur dolsun.

Yahya Koza

Bu şiir toplam 712 kez okundu.
30.04.2013 12:30:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı