MUSTAFA KARAOSMAN (apsimati)

Bir Günün Hikayesi

gün;
benim için doğar her sabah.
kucağında;
umutlar ,sevinçler,acılar ,yalnızlıklar...
girer penceremden içeri.

ağır ağır doğrulup yatağımdan,
uzatırım ellerimi.
giyerim zırhımı,
kuşanır silahlarımı.
karışırım insanların içine.

savaşlara girerim,

kaybeder,
oturur yaralarımı sararım.
kazanınca sarhoş olur, ganimeti kutlarım

insanlar görürüm;
kimi üzgün,kimi kızgın,kiminin gözleri dalmış biryerlere.
insanlar görürüm .
...
kimi;gül kokar
kimi:lağım çukuru sanki.

güzel dostlar bulurum.
beyhude dolandığım saatlerde.
sıcak eller tutar mutlu olurum.

hiç sebepsiz aşık olur, zamansız aşklar yaşarım.
iki metrelik, iki saniye.
dilsiz ve sağır,

vuslatlar yaşarım.
ayrılıklar izler soluksuz sevişmeleri.
ve yeni aşklar ayrılıkları.
bir varmış bir yokmuş,
masal misali.

bazen isyan eder küfrederim bir şeylere;
ağrıyan yanlarıma
daha bir çok şeye.
ve,
şair olur,
ceketsiz yolculuklara çıkarım,
renkler görürüm;
papatyalar; beyaz,
güller; kırmızı,
gökyüzü; mavi.
gökkuşağı olurum.
toprak kokarım.

yavaş yavaş çöker karanlık.
karanlıkta dünyaya bakarım .
her yerde insanlar ölür
kimi kurşun, kimi mikrop, kimi bombadan.
içimde bir ince memed ölür .
ben ölürüm.

bir çocuk doğar dünyanın herhangibir yerinde,
merhaba der hayata ağlayarak .
ben onunla yeniden doğarım .
ağlarım.

gece iner gözlerime...
var olmanın yorgunluğu çöker bedenime.
uyurum.

yarın gelirse,
kalkar yeniden başlarım.
gelmezse ,
ben uyanmam.
uyurum.

Bu şiir toplam 673 kez okundu.
17.01.2011 11:45:15

• Yorumlar
• Yorum Yaz