AHMET SAİT AKBEN
AL BENDEKİ SENİ
Seni görünce içinden bir parça koptu anlam veremedim her şey başta
güzeldi, ne haldesin ağlar mısın?
güler misin aç mısın? tok musun? mutlu musun? umudun mu var yoksa
karalar mı bağlamış kalbin, bilir misin aşk ne demek ben o zamanlar
seninle yaşadım.
KISACIK ÖMRÜME BİR ÖMÜR VERİLMİŞ HAKKIMI
YAŞAMAK NİYETİNDEYİM
En toyun, en yoğun duyguların yaşandığı devrin çığrından çıkaran,
anlamlıların anlamsızlaştığı kimsenin kimseyi anlamadığı vaktin
çocukları aşkı yaşayarak öğreniyordu. Şiir yoktu… film yoktu…
masalsı yaşardık duyguları, bir resim yapmak isterdi o çocuk alırdı
kağıdı kalemi yeni dünya kuracak ki aklınca seni çizerdi dünyası sen
olurdun, çünkü seni bildi seni yazdı bu masum çocuk, çünkü o bir
çocuktu bir solukta solacaktı yaşanması gerektiği gibi yaşayacaktı.
Seninle olmayı hayal ettiği yere bir ev çizerdi içine seni koyardı
seninle orda gül gibi yaşar giderdi bacası tüten bir ev, soba belli ki yeni
yakılmış mevsim kış olsun istemiş sımsıcak bir yaşam kurmak istemiş
o an, dikkat et hep güler o resimdeki çocuklar bilmezdi ki üzüntü verse
o resmi tamlayamazdı bir an gülmek aklına gelirdi tebessümü öyle bir
kondururdu ki görmek umut olurdu hayranlıkla izlerdin. Resimleri
sevdiğinden yapmazdı mutlu ederdi bir an anlardı zamanla her duygu
karmaşasında yeni haller girecekti üzen olduğunda kalbini kazanmak
için elinde çiçeklerle gelecekti. Tek bildiği çiçek ya gül olurdu o
papatyaları sevdiğinden elinde sunardı sevdiğine verir kalbini kazanırdı
kaybetmemecesine sıkıca sarılır yaşanacak acılar ve kederler
hatıra gelmez hep gülmeyi istediğinden tebessüme borçlu kalacağı
zamanlar gelip bulacakmış bizi,
Bir resim var şimdi maziden artan, yıpranma payı bıraktım hayata,
kalbim yara yok bir faydası
Biliyorum hiçbir izin kalmayacak sütliman usulca girdiğin bakıştan
Fırtına gibi çıkacaksın…
ŞİMDİDEN ÖZLERİM SENİ
VAKİT ASILI BİR HÜZÜNDE SİNENİ YAKAR
HEPİMİZ SEVERDİK FARKLISINI BULMAK İSTEMEN
SİNEMİ DELERDE GEÇER
AHMET SAİT AKBEN
Bu şiir toplam 605 kez okundu.
3.08.2013 11:41:41