Emel Gülerler (sozenes)

BEN SEVDİM

Sadece sevmek istedim
Ne kahpelikler gördüm,ne dansözler vardı
Umursamadan yaşadım ,duymadan ,hissetmeden
Belki bilmeyi istemedim yalanları
Sahte gülücüklerle mutlu oldum
En derin fırtınalarda sığındığım limanlara güvendim
Tahta bir iskelenin yorgunluğunu gördüm
Azgın dalgalara göğüs geren yıllarca
Benim olsun dedim bu hayat
İnadına yaşamak istedim
Hani bir damla suya muhtaçtırya çöller
Çağlayanlarda yıkandı bedenim ben kuru kaldım
Annesini bekleyen bebekler gibi açtı yüreğim
Kısmetimi aradım, belki umut etmek istedim
Kara kargalar bağırıyordu çılgınca avaz avaz
Ben bir martı olmak istedim
Hoyratça çırparken kanatlarımı
Yağmur bulutları sarmış etrafımı bilemedim
Çirkindi maskeler,yalanlar kutsaldı
Oysa ben bir melek olmak istedim
Üç maymun gibiydi hayatım
Görmedim,duymadım, söyleyemedim
Kalbimi alıp giden bencildi
Hainler vardı etrafımda
Doğmammış güneşimi karartanlar vardı
Boyun eğdim yaramı deşenlere
Beni yerden yere vurana ses etmedim
Hoyrattı beni saran eller yıprandım örselendim
Birbir kapandı kapılar yüzüme
Birışık aradım geceyi örten karanlıkta
Zemheri ayazında bir sıcak yuva
Azgın alevlerde bir damla yağmur
Soframda bir somun ekmek
Titreyen ellerimde bir güven olsun istedim
Olmadı ,yapamadım,beceremedim
Hırsım yoktu benim,kalbim yumuşacıktı
Kahpeye dur diyemedim
Ne gideni tutabildim
Ne kötülere engel olabildim
Kin yoktu özümde,düşmanımı bilmedim
Bir ömür geçti ,bir nefes gibi şimdi
Ne gururum terketti beni nede onurum
ÇÜNKÜ SADECE SEVDİM.......................


5.2.2011

Bu şiir toplam 456 kez okundu.
14.02.2011 09:46:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz