meral güler (meral)

ay ışığı altında

sessiz sessiz yürüyorum yine
ay ışığı altında bu gece
gecelerim gündüz oldu
kalbimi o vefasız çaldı
belkide onu arıyorum sokak lambalarının altında
hesap soracağım belki kimbilir
intikamımı alacağım belkide
unutup gitmek bukadarmı kolaydı diye
yürüyorum karanlık sokaklarda
ne bir ses var ne bir eda
birtek senin sesin çınlar kulağımda
ilerde karanlık bir oda
ben bir yabancıyım buralarda
haykırsam duyulmuyor sesim
seni nasılda sevmişim
sessiz sessiz yürüyorum
ay ışığı altında
sokaklar boş artık sebebim yok
çaresizim...
ben seni ölesiye sevmişim!

Bu şiir toplam 837 kez okundu.
31.07.2007 14:40:27

• Yorumlar
• Yorum Yaz