Ufuk Otalı

Ateş Vardı Bende

ATEŞ
Karanlık sokakların şehvetli gizemi,nubuk kokusunu andırırdı.
Bedenlerin çıkardığı ıslak sesler ruhumu sürüklerdi hengameye
Ateş vardı bende
Gençlikten mi, silüetimde ki bu haz dolu perde
Ateş vardı bende.
cCayır cayır yanıyordum her seferinde,
Kutsallığı sevişmenin kalıcı hasarlar bırakIyordu bedenimde
Duygusallığın hezimeti gidiyordu ertesi gününde
Ateş vardı bende
Orman yangını çıkarmaya yetecek kadar ateş

Aşk diye bir fısıltı dolaşıyordu kulaklarda
Gülüyordum her seferinde beden yeni bedenlerin keşfinde
Duyguya yer yoktu bu harpte
Ateş vardı bende
Hem biraz kahpe hem de sahte,
Kölesiydim şehvetli arzuların
Kemiriyordu beynimi her müzakerenin evellinde
Yine yeniden diye
Ateş vardı bende gençliğe sövüp
Devam eden meselesine.

Allerim ateş aldı, günahtan.
Kalbim çiçek açtı sevaptan
Med-cezirin fuzuli sarhoşuyum ben.

Bu şiir toplam 621 kez okundu.
29.10.2013 12:46:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı