fırat kara (yagız_ılgıt)

İÇİME SIĞDIRAMAYIP DENİZE VERDİĞİMSİN SEN

İÇİME SIĞDIRAMAYIP DENİZE VERDİĞİMSİN SEN

Çiğ düştüğünde kirpiklerine uzun gün batımı izlerken
Görseydin belki anlardın denizin göğüs kafesinin kıvrımındaki atan kalbimi
Sığdıramadım içime verdim yüreğimi kabullendi deniz seni
Çok sonra fark ettim geri istedim vermedi geriye deniz seni kandırdı; beni

Ne zaman baksam sahilden olduğun yere o günden beridir
Ay’ın ışığı Sen! Sen! diye yansır
Ne zaman baksam fırtınaya hazır deniz kokulu kara bulutlar
Seni alan denizin bittiği kızıl çizgide Sen! Sen! diye ıslanır…

Artık göğüsüm içinde değil; sahilde baktığım maviliktesin sen
Artık bakarken doyamadığım değil; bakarken gözümü kamaştıran yakamozdasın sen
Artık bende değil; içime sığdıramayıp denize verdiğimsin sen

Bu şiir toplam 438 kez okundu.
2.04.2011 23:51:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz