Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)
YAR SANA SIĞINDIM
Kanadımdan vuruldum düştüm bahçene
Görünce tutuldum oldum divane
Sar gönül yaramı etme bahane
Uçamıyorum yar sana sığındım
Seni Gördüm göreli gülmez oldu yüzüm
Durmaz yaşlarım ağlıyor iki gözüm
Şu arsız gönlüme geçmiyor sözüm
Çareme geldim yar sana sığındım
Elimden tutacak kimsem kalmadı
Senden başka bir sevdiğim olmadı
Sensiz ölmek istedim bir türlü olmadı
Yanında ölmeye yar sana sığındım
Dünyaya gelince yazılmış sevdamın fermanı
Yıllar geçip gider oldu bulunmuyor dermanı
Ah ettikçe nefesimde çıkan ateş dumanı
Hasret yangınımı söndürmeye yar sana sığındım
Sensiz görmedim huzurlu bir günü
Kahırla geçti ömrümün her dünü
Şaşırıp kalmışım ben doğru yönü
Yönümü bulmaya yar sana sığındım
Şu hayatta bir gün olsun tad almadım
Herkes mutlu iken ben hiç olmadım
Düğünde bayramda bir gün yüzüm gülmedi
Yüzümü güldürmeye yar sana sığındım
Sinemde kanıyor amansız yaran
Ne servet ne dostlar olamıyor çarem
Bak koca ömrü yitirdik geldim ahire
Yaramı sarmaya yar sana sığındım
Baykuşlar tünemiş kara bahtıma
Sahipsizliğine yanarım gönül tahtıma
Kurbanlar adadım seni bulmak adına
Sahibin ol diye yar sana sığındım
Baharım geçmeden gelmeden hazanı
Yazanı bulamadım kim bu sevdayı yazanı
Takatim kesilmiş bozulmuş hayat düzenim
Tutup kaldırmana yar sana sığındım
Cefayı atarak sefaya geldim
Tebessümlü bir yüz için neşeye geldim
İnanmayanların ezberini bozmaya geldim
Bir kez gülmek için yar sana sığındım
Seni sevince yazılan fermanımı
Senden başka bulunmayacak dermınımı
Aşkın mahkumuyeti için yazan kalemini
Kararı kalemi yakmana yar sana sığındım
21/04/2011
Bu şiir toplam 672 kez okundu.
24.04.2011 18:01:58