safiye lemide çakır (lemide)

“ Bozguna Uğruyor Kelimelerim.. ”

Çok uzun zamandır ıslatmıyor dilim mutluluğu
Dudağım bile unuttu savruk gülüşleri
Ruhumdaki yaşlı bir kadın
Bağırıyor çığlık çığlığa bırakın beni
Kirli bir bakış gibi üstüme yapışan hüzünüm
İhtimâl ağusu gider diye
Yıkadıkça yıkıyorum çektiğim acıları

Günebakanın yaprağını siper edip gövdeme
Miras vermek istiyorum toprağa gamı, kederi
Hercai menekşeler dikiyorum kanımın çekildiği yerlere
Sıktıkça avuçlarımı tırnak izlerim tenimde
Her mevsim terk ediyorum
Ruhumu celladın gölgesine

Bir parça mutluluğa bütün hüzünlerime devşirmek için
At sürüyorum hiç kimsenin tanımadığı yerlere
Bir kelebeğin kanatlarında savrulmak istiyorum uzaklara
Ayağıma bağlanmış kaya parçası umutlarım
Dibe çekildikçe çekiyor kendim kadar ağırım

Bozguna uğruyor kelimelerim
Kifayetsiz artık teselliler
Eski günleri bir kibrit ucunda eritmek
Bir düş kuruyorum kendimce
Ebemkuşağının uzandığı her yere mutluluk bırakıyorum
Güneşin ısıttığı her yerden
Acıları ilmek ilmek söküp
Salıp yüreğimi kafesinden
Kendimi terk edesim var




lemide

Bu şiir toplam 694 kez okundu.
23.05.2011 15:52:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz