nejat gulumser (zorel)

AH VEFASIZ YILLARIM

Eski sayfalarıyla masada duran albüm.
İçindeki resimler,siz şimdi nerdesiniz?
Bin keder içindeyim sonbahar artık ömrüm.
Ama hala çınlıyor,kulağımda sesiniz,
Ah! Vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz.

Söyleyin!Nerdesiniz? O tertemiz dostuklar,
Söyleyin!Neyin nesi,şakaklarımdaki kar,
Ne güzelmiş çocukluk! Sevimliymiş ne kadar.
Yaşatmaya yetiyor artakalan birkaç iz
Ah! Vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz.

Döktüğüm göz yaşını görüp aldırmadınız,
Bir gün halin ne diye arayıp sormadınız,
Aşk yolunda çok düştüm,tutup kaldırmadınız,
Ellerimi uzattım, uzanmadı eliniz
Ah vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz

Bilemedim mutluluk ne imiş, ne değilmiş,
Ne çare önünüzde başım her gün eğilmiş,
Ne bilirdim yaşamak sadece bir şekilşmiş,
Sessiz akan ırmaktım,siz onu yutan deniz,
Ah vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz.

Anlamadım bilmedim zehirler içtiğimi,
Neden sonra farkettim ben kendi hiçliğimi,
Acımadan elimden aldınız gençliğimi,
Hani dosttuk seninle arkadaştık ikimiz,
Ah vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz.

Bu şiir toplam 750 kez okundu.
16.07.2011 21:38:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz