murat orhan (murat orhan)
ARTIK YOKLAR
Önce isimleri silindi hafızalarımızdan
Sonra resimleri
Nefeslerimizle ısıttığımız bekar odaları ki
Bir yanı hep yalnızlık kokardı
Yitik adreslere dönüştü birer birer
Nefret ederken sevdiğimiz bu kente
Ürkek yabancılarız şimdi.
Yemeklerinden az isterdik
Bol kepçe lokantasının
En derinine çekerdik ciğerlerimizin
Ziyafetten sonra ilk
Parasızlıktan önce son sigaramızı
Hasret miydi,
Yoksa kaçan dumanmıydı,
Gözlerimizi sulandıran?
Birbirimize hiç sormadık.
Erteledik aldırmadan zamansızlığa
Yanıbaşımızdan hızla geçip giden
Gençliğimizdi oysa
Hangi kavşakta yitirdik?
Bilmiyoruz.
Yol ayrımlarıyla doluydu hayat
Renkler öldü
Gri bir momotonluğa gömüldü düşler...
Murat ORHAN
Bu şiir toplam 538 kez okundu.
10.08.2007 19:53:41