Mehmet Çobanoğlu (Mehmet Çobanoğlu)

GURBET ELDE YORULDUM

Benim ezilen yüreğim ben yıkıldım, viraneyim
Bir sen bilirsin birde ben, gayri boynum bükük benim
Bir yanda esen poyrazdır bir yanda vuran düzendir
Başımda dolaşan derttir, hüzündür ah ben neyleyim

Benim elim, kolum bağlı şu cenderede yoruldum
Ah öldüm öldüm dirildim şu dünyada çok daraldım
Hep sırra kadem bastılar o can-ciğer kardeşlerim
El içinde yalnız kaldım yaban oldu tüm dostlarım

Bir yoksulluktur peşimde, sömürenler de sırtımda
Zalim gurbet yaktı beni canım sılam hep aklımda
Yadellere gün doğmuyor yaşamak ölümden beter
Her bir an bana bir zindan, vahlar ola başım darda

Bir gurbettir yıkar geçer, yaşam ölümlerden beter
Yadelin kahrı çekilmez ah amanım artık yeter
Sarardım, soldum, tükendim şu sıla hasreti bitmez
Ne haber var ne de gelen, bu yüreğim acı çeker

De söyle canım de söyle sıladan bir çift söz söyle
Kavim-kardeşi özledim, bu hasret sürer mi böyle
Çobanoğlu doldu, taştı Aras mı, çay mı, dere mi?
Ey gönül ben gider oldum tüm dostlara selâm söyle

Mehmet Çobanoğlu
17.10.2011
Yıldırım

Bu şiir toplam 592 kez okundu.
14.11.2011 17:18:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz