yavuz selim karaca (bozoklu)

ÖLÜRDÜM BE SORSAYDIN

sen gidince neler oldugördünmü
sessizce yatarken orda
ardındaki feryetları duydunmu
amcan perişan bir halde
kardeş kuzusu diye isyan edrken
nasıl yakıştırdın ölümü kendine derken
babam dediğin adam
bir damla gözyaşına
dünyayı yıkarım dediğin amcan
kalk diyordu
kalk diyordu ömerim hadi kalksana
ölemezsin derken,düşüyordu yerlere
gözleri ırmaklardan coşkundu
feryatları dağlarda
bacın abim derken
çocukların can yaktı bizi bırakma derken
sen...
nasıl kalkmadın ayağa
hiçmi için sızlamadı
buna nasıl katlandın be
nasıl dayandın koca adam
amcan sarılmış boynuna
son feryadın ederken
hadi koçuuummmm...
şakade ben ölmedimuykudayım desene
derken sana
sustun sen sustun koca adam
kalkta gör şimdi
geride bıraktıkların ne halde
ve bir gör...
ölüm aslında kimde
senden anılar kaldı
bıraktıklarınsa bir viran bir harman geride

23.11.2008

Bu şiir toplam 587 kez okundu.
23.11.2011 19:45:56

• Yorumlar
• Yorum Yaz