Erkan İsa Şen (Erkan İsa Şen)

Karşıyaka sen

Karşıyaka sahilinde yürüyorsun şuan belkide
Rüzgar vuruyor ensene
Vücudun üşür gibi oluyor
Ve buyüzden kollarını bağlıyorsun...
Kollarını bağlıyorsun,
Yürürken...
Sımsıkı bağlıyorsun hemde...
Rüzgarın soğukluğunu hissetmemek için belkide
Sımsıkı bağlıyorsun kollarını
Olmayan kızını kucaklarcasına.
Su zerrecikleri geliyor belkide ak yüzüne
Su zerrecikleri
Denizden
Ve ıslatıyor çatlamış dudaklarını...
Bilirim
O tuzluluğu seversin sen
Hissetmek istiyor
Ve yalıyorsun pembe dudaklarını...
Belkide güneş vuruyor yüzüne
Ve sen kısıyorsun duman gözlerini
Kırışıyor çilli burnun
Ve hapşuruyorsun...
Nekadarda sevimli...
Adımların hızlanıyor yada
Koştururcasına yürüyorsun karşıyakada...
Çiçekci fatoş,
Çiçekçi fatoş değil mi o?
Anladım,
Buyüzden
Buyüzden koştururcasına adımların,
Son paranı kaptırmamak için pembe yalanlara,
Kaçarcasına...
Ve iskeledesin
Uçarcasına geçiyorsun iskeleden çarşıya...
Kokun kaplıyor tüm çarşıyı,
Çarşı sen doluyor
Sen çarşı oluyorsun...
Ve o kalabalıkta kaybolup gidiyorsun.
Şiirce...
Sessizce...
Sen gidiyorsun...
Sebepsizce...


Erkan İsa ŞEN

Bu şiir toplam 529 kez okundu.
25.11.2011 04:04:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz