gülşah çetinkaya (beşinci mevsim)

BIR GARIP AKŞAM DAHA

BI YALAN AKŞAM DAHA YALNIZIM İŞTE
NE BIR TELEFON DUYASIM NE YERIMDEN KALKASIM VAR
ELIM KOLUM SANA BEGLI SEN GELENE
BENI GORENE KADAR
SÖZ VERDIM KENDIME AGLAMAMAK ICIN MILYON KERE YINE
BUZ GIBIYIM ŞİMDİ
BEKLERKEN MUTLULUK MASALINI UYUYAKALMAK GUÇ
anı aradım gulmeye bulamadım yıne
hep carptı acı acı kapılar bır kez daha yuzume
elımden alınan gerceklerımı
saramıyor mutluluklar
rabbıme sıgınmışım
yanmışım
hep kendımı kandırmışım
savrulan zaman degılmış meger
benmışım
genclığımmış can cekısen gozumun nundekı enkaz benmışım
şükür kapısını her calışımda
feryadımı kendıme yazdım
allahım duyar bıgun belkı dıye
umudumu en kuytularda sakladım,,
hep olume uyudum ben

olume uyandım
en cok onu sevdım
gelıp gıtmedıgı için ben
hep sadık bıldım olumun sogugunu
dayanamadıgım bısey mi
kalbım..
benı hıc dınlemeyen
sus dedıkce dillenen kalbım
aklım hesap sorsa ustun gelen ınat eden dırenen
kalbım...

Bu şiir toplam 285 kez okundu.
29.12.2011 05:42:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz