HAKAN KUL (hakankulkarabük)

Kimi Sevmeli

Ruh yorgun,kalp yaralı
Bedende derin acı dolu 4 yılın izi.
Bilmem hangi eli tutmalı
Hem bedene hem de kalbe ayarlı bir sevgiliyi nerden bulmalı.
Kimi sevmeli; hangi kapıda derde derman aramalı.
Hangi kalpten sevgi dilenmeli.

Bilmiyorum,bilmiyorum şaşırdım hayatın rotasını.
Allah aşkına biri söylesin
Güneş niye her gece benim evin karşısında doğuyor.
Neden kediler havlamıyor; köpekler miyavlamıyor.
Kuşlar cik cik demiyor.
YOKSA ONLARDA MI BU GARİBE DÜŞMAN KESİLDİLER.

Bilmiyorum,bilmiyorum ne yapacağım
Kime dert yanacağım; artık bitmişim tükenmişim.
Acılar,hüzünler kuşatmış tüm benliğimi.
Ölüm bekliyor kapıda
Korkarım yarına kalmaz bineceğim sonsuz postaya.
Korkarım bir kişi bile ağlamayacak mezarımın başında.
YA OTOPSİ İSTEYİP BİR,İKİ KİŞİNİN DAHA KANINA GİRERLERSE;
yeter benim günahım bana
Dayanamam daha fazlasına; istemem başkasınınkini.

(Aşka,Sevgiye Değer Verenler İçin Kaleme Alan
Paradan Önce Aşk,Sevgi,İnsanlık Diyen
Çok Değişik Tarz,Çoklu Yönlü Karabüklü Futbola Tutkun Yürek)

Bu şiir toplam 393 kez okundu.
8.01.2012 12:31:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz