seda saygın (sedakış)
AĞLATAN DOST
Bak ağlıyor dostun dediğin insan
Yüreği sızlıyor içi kan ağlıyor
Gözünün yaşı hiç dinmiyor
Sanma ki suçu var hep ağlıyor
Onun ki bir kahır kendini avutamıyor
Ne çok muhtaç bir teselliye
Anlayacak diyor beni getiren bu hale
Ama ne yazık onun taşıdığı
Kayadan bir kalp gelmez ki vicdana
Gerçek bir dost getirmez ki sevdiğini acılı hale
Baştan ne hoş gelir insana
Hep başkalarına sıçrayan alev
Aklına gelmez ki gün gelir
Sana da bulaşır yanarsın alev alev
İnletir sonunda, güler arkanda
Ne yapar ki acıdan kıvranan insan
Sevende vurduysa acımadan
Bir de hep yakınsa onun sesi, gölgesi
Yakmaz mı insanı
Bir zaman dostum dediğinin tokatı
Bu şiir toplam 734 kez okundu.
13.01.2012 14:56:55