mehmet çelik (Mehmet ÇELİK)

TEK BİR YOL

Yaşlandım artık
Eskisi gibi değilim
Ne elim tutuyor, ne ayağım
Her gün başka bir yerimde başka bir ağrı
Kara toprak gözümün önünden hiç gitmiyor
Her an aklımda ölüm,
Her an aklımda giyeceğim kefen var.
Kendi kendimi sorguluyorum,
Neden çocuğuma el kaldırdım?
Neden namazımı kılmadım?
Neden orucumu tutmadım?
Neden? Neden?
Sonra arkasından hıçkırık sesleri...
Ağlıyorum.
Ağlıyorum, çünkü ağlamak içimi rahatlatıyor.
Bir iki saat hayat normale dönüyor benim için.
Ama sonra yine aynısı.
Gözümün önünden geçmişim hiç gitmiyor...
Uyuyamıyorum.
Çünkü uyuyunca rüyamda yine geçmişimi görüyorum.
Artık ne yapacağımı bile kestiremez haldeyim.
Uyusam ağlıyorum, kalksam ağlıyorum.
Geçmişin hesabını saniye saniye veriyorum sanki.
Namaz kılayım diyorum,
Kılamıyorum.
Çünkü rabbimin huzuruna çıkmaya yüzüm yok.
Oruç tutayım diyorum,
Tutamıyorum.
Çünkü şeker başta olmak üzere bir sürü hastalığa sahibim.
Bırakın bunları kendi yemeğimi yiyemiyor,
Tuvalete bile gidemiyorum.
Dua ediyorum her gün,
Allah bu canımı alsın diye.
Ama almıyor,
Yaptıklarının cezasını çekeceksin dercesine...
Yeni doğmuş bir bebekten farkım yok artık.
Yattığım yataktan doğrulmak için,
Birisinin yardımı gerekiyor.
Bana gelinim bakıyor zaten.
O yediriyor, o içiriyor.
Altımı bile o temizliyor.
O altımı temizlerken kendimden utanıyorum,
Yerin dibine giriyorum adeta.
Ama elimden hiçbir şey gelmiyor.
Sadece ölümü bekliyorum.

Bu şiir toplam 443 kez okundu.
25.01.2012 16:07:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz